Έχοντας παρακολουθήσει τα έξι φετινά παιχνίδια του Άρη στο πρωτάθλημα προκύπτει ένα αβίαστο συμπέρασμα. Ότι η ομάδα της Θεσσαλονίκης τρέχει το αήττητο σερί της, παραμένοντας στην 1η θέση του βαθμολογικού πίνακα, έχοντας κάνει κάποια καλά ημίχρονα και όχι ακόμη ένα «γεμάτο» 90λεπτο.
Με τη Λαμία στην πρεμιέρα, στο μοναδικό παιχνίδι του Ενινγκ στον πάγκο, χρειάστηκε ένα καλό ημίωρο στο δεύτερο ημίχρονο για να γυρίσει το ματς και να κερδίσει τελικά με 3-1. Στο Βόλο με τον Τόλη Τερζή υπηρεσιακό προπονητή στηρίχτηκε στην εξαιρετική του τακτική, δίχως να επιδιώξει να παίξει ποδόσφαιρο κυριαρχίας.
Έβαλε ένα γρήγορο γκολ με τον Γκάμα και το διαφύλαξε σχετικά εύκολα. Με τα Γιάννινα εντός, στο ντεμπούτο του Μάντζιου τα χρειάστηκε στο πρώτο ημίχρονο όταν βρέθηκε να χάνει με 0-2. Αντεπιτέθηκε στην επανάληψη και παραλίγο να κάνει ακόμη μια ανατροπή (έμεινε στο 2-2). Με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ έκανε ένα εξαιρετικό πρώτο 45λεπτο και θα μπορούσε να είχε καθαρίσει το ματς. Στην επανάληψη οπισθοχώρησε και με τη βοήθεια και της τύχης έφυγε με το διπλό. Στους Ζωσιμάδες κόντρα στον Απόλλωνα, πάλι το καλό του ημίχρονο ήταν το πρώτο και μέτριο ως κακό το δεύτερο. Κέρδισε όμως πάλι.
Τέλος προχθές με τον Αστέρα ήταν χάρμα οφθαλμών για 35΄ στο δεύτερο ημίχρονο, διάστημα αρκετό για να πάρει ακόμη μια νίκη.
Παίζοντας δηλαδή μόνο κατά διαστήματα καλό ποδόσφαιρο, την κάνει την δουλειά. Τι θα συμβεί λοιπόν όταν αυτά τα σκόρπια καλά διαστήματα γίνουν 70-80΄ ή ακόμη και ένα ολόκληρο καλό 90λεπτο; Γιατί είναι βέβαιο ότι αυτό κάποια στιγμή θα συμβεί. Υπάρχουν πολλοί και σοβαροί λόγοι για τους οποίους ο Άρης δεν έχει μια σταθερότητα στην απόδοσή του και παρουσιάζει αυτού τους είδους τα σκαμπανεβάσματα.
Άλλαξε και φέτος στο ξεκίνημα της σεζόν προπονητή, δεν έκανε κανονική προετοιμασία λόγω covid, όπως φυσικά και όλες οι ομάδες, έβαλε ένα… κάρο παίκτες στο ρόστερ, μερικούς μάλιστα τις τελευταίες μέρες των μεταγραφών και έχει να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα αγωνιστικού ρυθμού, αφού αρκετοί από αυτούς δεν είχαν όγκο αγώνων στα πόδια τους (Ματέο, Μπεναλουάν, Σίλβα, Κάτσε, Σούντγκρεν, Σιαμπάνης, Λόπεθ, Μάνος κτλ).
Προσθέστε και τα πρόσφατα πολλά κρούσματα κορωνοϊού στο ποδοσφαιρικό τμήμα που έθεσαν οκτώ ποδοσφαιριστές σε καραντίνα, δυσκολεύοντας τις προπονήσεις.
Αν δεν συμβεί και πάλι κάτι απρόοπτο με το lockdown που έχει επιβληθεί στη Θεσσαλονίκη, το ματς με την ΑΕΚ γίνει κανονικά και το γκρουπ του Άκη Μάντζιου πάρει δυο κανονικές προπονητικές εβδομάδες στη διακοπή που ακολουθεί είναι βέβαιο ότι ο χρόνος θα είναι σύμμαχος του Άρη.
Κάθε μέρα δουλειάς, κάθε προπόνηση και φυσικά οι αγώνες, δουλεύουν υπέρ της ομάδας της Θεσσαλονίκης που έχει και το αβαντάζ να δουλεύει κάτω από συνθήκες απόλυτης ηρεμίας που προσφέρει η πρωτιά στο βαθμολογικό πίνακα. Σαφώς και υπάρχουν πράγματα που πρέπει να δουλευτούν.
Κανείς δεν υποστηρίζει ότι ο Άρης έχει μετατραπεί σε μια ποδοσφαιρική φονική μηχανή. Έχει τα θεματάκια του στο γκολ, δεν έχει αυτό που λέμε εύκολο γκολ, θέλει βελτίωση στις στατικές φάσεις αλλά έχει ρόστερ, πολλές επιλογές και σημαντικά περιθώρια βελτίωσης.
Όσο συνεχίζει ταπεινά, δίχως μεγάλα λόγια και τυμπανοκρουσίες, θα βάζει και πιο ψηλά τον πήχη των φιλοδοξιών. Πόσο ψηλά; Το ματς με την ΑΕΚ θα είναι μια πρώτη ένδειξη…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.